15 listopada 2025
Usiądź wygodnie. Wyprostuj plecy. Zamknij oczy.
Weź głęboki wdech… i długi wydech.
Jeszcze jeden wdech… i wydech.
Zwróć uwagę, jak klatka piersiowa unosi się i opada.
Za chwilę policzę od trzech do jednego.
Kiedy dojdę do jeden, będziesz czuć się spokojnie, bezpiecznie i całkowicie zrelaksowana.
Trzy… zauważ dźwięki dochodzące z zewnątrz.
Dwa… pozwól im odpłynąć.
Jeden… jesteś już w pełni rozluźniona.
Twoje ciało odpoczywa. Twój oddech płynie swobodnie.
Jesteś tu, w ciszy. Zrelaksowana.
Skieruj teraz swoją uwagę na serce.
Poczuj jego rytm. Słuchaj, jak bije… spokojnie, miarowo.
Teraz, oczami wyobraźni, zaproś do swojej przestrzeni swoje wewnętrzne dziecko.
Zobacz, jak wygląda. Ile ma lat? W co jest ubrane? Jaką ma minę?
Zauważ jego emocje. Jego oczy. Jego energię.
Kogo widzisz?
Kiedy już jesteście razem, zapytaj je łagodnie:
„Kiedy pierwszy raz poczułaś strach? Kiedy się bałeś? Co się wtedy wydarzyło?”
Pozwól mu odpowiedzieć.
Pozwól pojawić się wspomnieniu, obrazowi, uczuciu.
Nie oceniaj. Po prostu słuchaj.
Gdy już to wiesz, podejdź do swojego wewnętrznego dziecka bliżej.
Powiedz mu to, czego zawsze potrzebowało usłyszeć:
„Jestem przy Tobie. Wspieram Cię.
Rozumiem, co przeżyłaś.
Miałaś prawo się bać. To normalne.
Nie musisz być dzielna. Nie musisz udawać, że nic się nie stało.”
Poczuj, jak Twoje dorosłe, silne „ja” obejmuje tę małą część Ciebie, która kiedyś została sama ze swoim lękiem.
Zapytaj ją:
„Czego potrzebujesz, kiedy się boisz?”
Może to będzie obecność.
Może słowa otuchy.
Może przytulenie.
Może obietnica, że teraz już jej nie zostawisz.
Jeśli czujesz, że możesz to zrobić — powiedz, że to zrobisz.
A jeśli nie masz pewności — powiedz, że spróbujesz.
Twoje wewnętrzne dziecko potrzebuje szczerości, nie perfekcji.
Na koniec podziękuj mu za to, że przyszło.
Za odwagę, za pokazanie Ci kawałka swojej historii.
Za to, że pozwoliło Ci być bliżej siebie.
Pozwól mu odejść do jego bezpiecznej przestrzeni.
Skup jeszcze raz uwagę na swoim sercu.
Poczuj swoje ciało.
Zauważ, że jesteś tu — obecna, świadoma, spokojniejsza.
Za chwilę policzę od 1 do 3.
Kiedy dojdę do trzech, wrócisz w pełni do teraźniejszości, biorąc ze sobą wszystkie dobre efekty tej medytacji.
Jeden… powoli budzisz się.
Dwa… porusz dłońmi i stopami.
Trzy… jesteś tu. Obudzona. Obudzony.
Zrelaksowana i gotowa wrócić do swojego dnia.
Pełną medytację możesz odsłuchać tutaj:
Uwolnij swój lęk – medytacja z wewnętrznym dzieckiem (YouTube)
Transkrypcja:
Usiądź wygodnie. Wyprostuj plec. Zamknij oczy. Weź głęboki wdech i wydech.
Jeszcze jeden wdech i wydech. Zwróć uwagę, jak klatka piersiowa unosi się i układa. Kiedy policzę od trzech do jednego będziesz całkowicie zrelaksowany, zrelaksowany. Twoje ciało będzie rozluźnione, a ty spokojnie, spokojnie.
Trzy dźwięki dochodzące z zewnątrz, Zbierałem proces twojej relaksacji. Cyfa. Jeden. Już.
Jesteś całkowicie rozluźniony. Rozluźniony. Zrelaksowany. Zrelaksowana.
Skup teraz uwagę na swoim sercu. Zwróć uwagę, jak biję. Wsłuchaj się w rytm swojego serca. Teraz oczami wyobraźni zaproś do siebie swoje wewnętrzne dziecko, Zaproś swojej przestrzeni.
Zobacz, jak wygląda, ile ma lat, w co jest ubrany, ubrana. Zobacz jak się czuje. Jak ma wyrost twarzy. Zobacz.
Kogo widzisz? Kiedy już się poznaliście? Zapytaj je. I kiedy pierwszy raz poczuło Lęk.
Kiedy pierwszy raz się bałeś? Jak bardzo się bałeś? Przypomnij sytuację, to uczucie. Kiedy się bałeś?
kiedy Ty już wiesz. Powiedz do Niego, jako Ty dorosły dorosły, że jesteś przy Nim. Przy Nim. I że wspierasz.
Wspierasz Je. Że rozumiesz, co przeżyła, przeżyła. Że miał prawo się bać. Że to normalne.
Że odczuwał, odczuwała lęk. Że może, może się bać. Teraz, kiedy jesteś Ty dorosłą i wyrosła, możesz wesprzeć tą swoją małą, dziecięcą część, która się boi, która nie wierzy, nie czuje się bezpiecznie. Podejdź do niej.
Zapytaj, co możesz dla niej zrobić. Co potrzebuje, kiedy się boi? Jeśli już wiesz, Jeśli już wiesz, to obiecaj, że to zrobisz, jeśli jest to dla ciebie możliwe. Jeśli nie, to powiedz, że spróbujesz to zrobić dla swojego wewnętrznego dziecka.
Powiedz mu, że zawsze możecie do siebie wrócić, ponownie się spotkać, a ty zrozumiesz i uznasz te dziecięce uczucia, ten dziecięcy lęk i będziesz przy nim tyle, ile potrzebuje. Jeśli chcesz coś powiedzieć teraz jeszcze swojemu złożonemu dziecku, to zrób to. Podziękuj mu teraz za to, że przybył, przybyła, że się pokazała i opowiedziała o swoim węgu, sytuacji, w których było mu trudno, było jej trudno. I pozwól mu odejść, jej odejść, swoje dziecięce sprawy, Ty swoją uwagę skup z powrotem na swoim sercu.
Już świadom sobie, że jesteś. Świadom sobie swoje bycie serca. Kiedy policzy od 1 do 3, będziesz całkowicie obudzony, obudzony. i przeniesiesz wszystkie pozytywne skutki tej sesji, tej medytacji, swojego codziennego życia.
Do tu i teraz. Jedno, powoli się budzisz. Dwa, poruszaj ręcami, rąk i stóp. Trzy, jesteś całkowicie obudzony, całkowicie obudzony.
przelaksowane i przeniesiesz wszystkie pozytywne skutki tej medytacji do swojego codziennego życia.
